در پاسخ باید گفت که اگرچه سیستم گوارش و
متابولیسم در موجودات با هم تفاوتهای بسیاری دارد، اما در عین حال شباهتهایی نیز
بین آنها وجود دارد. یکی از این شباهتها در تغذیهٔ موجودات زنده است. در طول
میلیونها سال همهٔ موجودات از همین سیاره و با همین شرایط محیطی تکامل یافتهاند،
بنابراین انسان نیز در همین سیاره تکامل یافته و طبیعتاً بدنش با شرایط زمینی
سازگار شده. به عنوان مثال، انسان نمیتواند دمای صد درجهٔ سانتیگراد را تحمل کند.
چرا که دمای محیط در گرمترین نقاط زمین نیز به ندرت از پنجاه درجه عبور میکند.
تمام غذاهای طبیعی نیز در همین دمای عادی
تولید میشوند و تمام حیوانات غذایشان را به همان شکلی که در طبیعت هست مصرف میکنند
چرا که در طبیعت ابزار پخت و پز وجود ندارد. تنها انسان است که غذای خود را با
حرارت بالا به موادی بی خاصیت (و یا حداقل، کم خاصیت) تبدیل میکند و این
[احتمالاً] یکی از عوامل پیدایش بیماریهای مختلف در انسان است.
نکته بسیار مهم دیگر، این است که ساختمان
بدن انسان بر خلاف تصور بسیاری از مردم، گیاهخوار است، نه همهچیزخوار. از دندانها
گرفته تا طول دراز رودههای انسان که به موجودات گیاهخوار و میمونهای میوهخوار
بیشترین شباهت را دارد.
نکته جالب دیگر این که همهچیزخوار لزوماً
به معنای مصرف کننده گوشت نیست، به عنوان مثال شامپانزه که یک موجود همه چیز خوار
به حساب میآید، ۹۵ درصد تغذیهاش را گیاه
تشکیل میدهد و آن پنج درصد باقی مانده موریانه است، نه گوشت حیوانات. شامپانزهها
حیواناتی گوشتخوار نیستند.
البته دلایل و شواهد بسیاری در مورد
گیاهخوار بودن انسان وجود دارد، از قدرت ضعیف اسید معده و ترشحات پانکراس در
مقایسه با حیوانات گوشتخوار گرفته تا ترشحات بزاق، چاک دهان، ساختار دستها و هم
چنین ویژگیهای روانی انسان که حاکی از گیاهخوار بودن انسان است.
اگرچه نظریههای متفاوتی در مورد تکامل
حیوانات گیاهخوار و گوشتخوار وجود دارد و هنوز ناشناختههای بسیاری برای بشر باقی
مانده، اما با چنین مشاهداتی، میتوان گفت که بسیاری از نیازهای بدن انسان با کمک
رژیم غذایی گیاهخواری تأمین میشود. همچنین زمانی میتوانیم حداکثر استفاده را از
گیاهان ببریم که آنها را با پخت و پز از حالت طبیعی خارج نکنیم.