✅ زنده خواری، نه مُرده خواری
اشخاصی که غذای مُرده می خورند، مُرده خوارند.
غذای بی جان یعنی بیماری و مرگ، غذای جان دار یعنی سلامتی کامل و طول عمر.
مُرده خواران گمراه در آشپزخانه غذا نمی پزند، بلکه بیماری می پزند.
پخت و پز کلی هی مواد حیاتی را که بدن انسان احتیاج دارد در غذای طبیعی می سوزاند و آن را
به یک ماده ی سمی و بیمار یزا تبدیل می نماید.
میل برای غذای مُرده گرسنگی حقیقی نیست بلکه اشتهای کاذب است که یک معتاد برای مواد
سمی احساس می کند.
با ختم مُرده خواری یک عصر وحشتناک به پایان می رسد.
با آغاز زنده خواری یک عصر مبارک شروع م یشود.
در عصر مُرده خواری هیچ کس به پیری طبیعی نم یرسد، همه در نتیجه بیماری ها تلف می شوند.
در عصر زند هخواری هیچ کس در نتیج هی بیماری نخواهد مرد، همه به پیری خواهند رسید و
این پیری کی می رسد؟ 200 یا 300 سال بعد؟ هیچ کس نم یداند، زیرا نمونه ی آن هنوز دیده نشده.
دیوانگان خطرناک و دشمنان بشریت هستند آن کسانی که مردم را با خطر افسانه ای کمبود موادغذایی و ازدیاد جمعیت
می ترسانند.
در این دنیا کمبود مواد غذایی وجود ندارد، مردم متمدن هشتاد درصد غذای طبیعی را با آتش نابود می کنند.
اگر فقط غلات و حبوبات موجود به صورت خام مصرف شود هشتاد درصد آن اضافه می آید که باید به دور ریخته شود. این است حقیقت امر.*
*خام گیاه خواری - آرشاویر در آوانسیان