سوال: پروستات چه نوع بیماری است؟ آیا این بیماری ارتباط با سرطان دارد؟ چگونه می توانم نوع بیماری ام را تشخیص بدهم؟
پاسخ: فرضیه بنیادین ما در مورد این بیماری که امروز دیگر به پشتوانه تعدادی زیادی از مطالعات و مستندات علمی، یک حقیقت مسلم علمی است، این است که پروتئین های حیوانی مخصوصاً فراورده های لبنی با ابتلا به بیماری های پروستات (Prostate) همبستگی معنی داری دارند. پروستات غدهای است به اندازه یک شاه بلوط در دستگاه تناسلی مردان که در زیر مثانه قرار گرفته و مجرای ادرار را در بر میگیرد. نقش غدۀ پروستات در دستگاه ادراری مردان این است که ماده ای شیری رنگ قلیایی را تولید کرده و به درون مجرای ادراری رها کند. این مایع حدود یک سوم مایع منی را فراهم میکند و در زمان آمیزش نقش حمل و تغذیه اسپرم را انجام میدهد. بیماریهای مربوط به غدۀ پروستات به اشکال زیر دیده میشوند:
1- پروستاتیت یا التهاب پروستات که اغلب به دلیل یک بیماری عفونی در مجاری ادرار به وجود میآید و بیمار را با التهاب پروستات و سوزش و دردی مزمن درگیر میسازد.
2- هیپرپلازی خوش خیم پروستات BPH که به صورت رشد خوش خیم غدۀ پروستات تظاهر میکند و معمولاً مردان بالای 55 سال را درگیر میسازد.
3- سرطان بدخیم پروستات که دستگاه ادراری بیمار را به شدت آسیب پذیر میسازد.
برای بررسی نشانه های اختلالات مربوط به غده پروستات، اختلالات مشکوک به سرطان بدخیم پروستات و نیز برای تشخیص عود سرطان از آزمایشی به نام PSA استفاده می شود. PSA علامت اختصاری (Prostate Specific Antigen) است. این آنتی ژن خاص پروتئینی است که به وسیله سلول های پروستات تولید می شود. در وضعیت هایپرپلازی خوش خیم پروستات، در وضعیت پروستاتیت یا التهاب پروستات و نیز با افزایش سن، مقداری PSA در نمونه گرفته شده از خون وجود دارد. التهاب و عفونت پروستات هم می تواند سطح PSA را به طور موقت افزایش دهد. در وضعیت سرطان بدخیم پروستات مقدار PSA در مدت حدود دو سال به سرعت افزایش پیدا می کند. در وضعیت بالا بودن PSA آزمایش بعد از مدت یک هفته تکرار می شود. محدوده مرجع برای PSA تام، کمتر از 4 نانوگرم در میلی لیتر است. در اختلالات غده پروستات آزمایش معمولاً به صورت PSA تام گرفته می شود که منظور از PSA تام موجود در خون است و ترکیبی از PSA آزاد و PSA متصل به پروتِئین است. افتراق این دو نوع PSA بسیار حائز اهمیت است برای اینکه هر چه مقدار PSA آزاد بیشتر باشد، احتمال ابتلا به بیماری سرطان کاهش می یابد.
افزایش PSA به محدوده 4 تا 10 نانو گرم در میلی لیتر می تواند هم نشانه التهاب، هم نشانه هایپرپلازی خوش خیم و نشانه سرطان پروستات باشد. هر چه درصد PSA آزاد بیشتر باشد، احتمال وجود سرطان کمتر است. تشخیص بیماری سرطان با گرفتن بیوپسی و گرفتن آزمایش PSA امکان پذیر می گردد. بیماریهای پروستات معمولاً با نشانه های بالینی احتباس ادرار، تکرر ادرار، خروج قطره قطره ادرار از مجرای ادرار، کاهش جریان ادرار و وجود خون در ادرار تظاهر میکند. در نظامهای پزشکی مدرن تجویز استروژن (Estrogen) و توقف تولید تستسترون(Testosterone) ، بوسیلۀ برداشتن بیضه ها، روشهای رایج برای درمان سرطان پروستات محسوب میشوند که تنها میتوانند روند پیشرفت بیماری را کاهش دهند. داروهایی که در سیستم های رایج درمانی برای کنترل و نه درمان بیماری مورد استفاده قرار می گیرند،شل کننده های عضلات صاف از جمله: اُمنیک، تامسولوسین، پرازوسین، ترازوسین و فیناستراید هستند.
این داروها باعث مهار کردن گیرنده های آلفا که در پروستات و کپسول آن قرار دارد می شوند و باعث شل شدن گردن مثانه و باز شدن خروجی مثانه و احساس راحتی در خروج ادرار می شوند. در مصرف این داروها عوارضی وجود دارند. از جمله این عوارض افت فشار خون، اختلال در نعوظ و کاهش یا قطع منی است. پروستات جزو بیماری هایی هست که ابتلا به آن در نتیجه غفلت است؛ غفلت و استفاده از فراورده های شبه غذایی، فراورده های ناسالم حیوانی و سبک زندگی ناسالم. تعداد افرادی که در بسیاری از جوامع انسانی از جمله جامعه ایرانی از ارتباط میان محصولات حیوانی و سرطان پروستات آگاه هستند، به یک درصد هم نمی رسد. لطفاً برای آگاهی در مورد علت ابتلا به بیماری های پروستات و ارتباط بیماری ها با تغذیه به فایل های مربوط به سرطان پروستات در کانال سخنرانی مراجعه کنید. طبیعت کیمیاگر، حسن زاده
