توصیه ما به شما این نیست که مصرف فراورده های حیوانی را به حداقل برسانید. انسان های که به بیداری درون رسیده باشند، بطور مطلق از مصرف منابع حیوانی خودداری می کنند.
هر نوع اصرار در گوشتخواری و مصرف فراورده های حیوانی ریشه در ناخودآگاهی انسان دارد. اشتیاق به مصرف فراورده های حیوانی با رشد آگاهی انسان رابطه معکوس دارد.
🔴 مصرف پروتئین های حیوانی هیچ توجیه علمی، اخلاقی، انسانی و عقلانی ندارد.
هیچ نیرویی در سراسر گستره این هستی انسان را به کشتار بی رحمانه حیوانات الزام نمی کند. هیچ منطقی در بهره کشی های بی پایان از حیوانات بی پناه وجود ندارد.
◼️ آنان که هنوز کشتار حیوانات را بخشی از چرخه طبیعی زنجیره های غذایی تلقی می کنند، مغزهای نابالغشان توانایی درک این حقیقت را ندارد که مصرف گاو و گوسفند و گوساله توسط انسان هیچ شباهتی با شکار یک غزال یا گوزن توسط یک پلنگ را ندارد. یک غزال یا گوزن بخشی از زنجیره غذایی گربه سانان است. اما طبیعت گوسفند و گاو و گوساله محصول شکنجه گاه های انسان ها را جزو زنجیره غذایی انسان قرار نداده است. براه انداختن میلیون ها مکان ساختگی برای پرورش میلیاردها گاو و گوسفند و خوک و طیور و کشتار بی رحمانه آنها کار طبیعت نیست.
🔴 دامپروری ها و مرغ پروری ها زنجیره غذایی طبیعی نیست. این شرارت های لگام گسیخته خواست طبیعت نیست.
میل و اصرار به کشتار این حیوانات بی پناه بخشی از خلق و خوی باز مانده از دوران توحش و بربریت انسان هاست؛ بربریتی که حد و حصر نمی شناسد و به وفور دامن خود انسان ها را هم می گیرد و به کشتار انسان ها در جنگ ها، اردوگاه های مرگ و نسل کشی های فرقه ای، مذهبی، قومی و ایدئولوژیکی می انجامد. تشویق به کشتار حیوانات به مانند کشتار انسان ها به هر اسمی و به هر رسمی رفتاری غیر قابل توجیه است.
🔴 ادعای وابستگی انسان های به پروتئین های حیوانی یک ادعای واهی است.
انسان مطلقا هیچ نیازی به مصرف فراورده های حیوانی ندارد. هیچ نوع غذای حیوانی برای نوع انسان غذای سالم و بهداشتی نیست. مرگبارترین بیماری های انسان ارتباط و همبستگی با فراورده های حیوانی دارد. کشتار بی رحمانه و بی پایان حیوانات رفتاری انسانی هم نیست. شکنجه، آزار و کشتار حیوانات روح و روان بی آلایش انسان را لکه دار می کند.
🔴 انسان چگونه می تواند غذای کفتاران و لاشخوران بخورد و انسانی بیندیشد و حس انسانی داشته باشد؟
انسان چگونه می تواند دست مهر و نوازش را بر سر حیواناتی بکشد اما چاقو در حلقوم حیوانات دیگر کند؟ اگر بخشی از حیوانات شوق به زندگی دارند چرا بخشی دیگر از آنان شوق به زندگی نداشته باشند؟
🔴 چرا باید بعضی از حیوانات مستحق مهربانی و نوازش و برخی دیگر مستحق ساطور و سلاخی اند؟
انسان چگونه می تواند موجودی اخلاقی باشد و شوق زندگی در نگاه حیوانات بی پناه را نادیده انگارد؟
