اگر شما پول خود را در نیمه اول عمر برای خرید گوشت به صنعت گوشت داده‌اید، به احتمال زیاد در نیمه دوم عمر خود، پولتان را به صنعت پزشکی خواهید داد. انسان هیچگونه نیاز فیزیکی به خوردن گوشت ندارد. افراد گوشت می‌خورند بخاطر اینکه حس چشایی آنها، آن را می‌طلبد. با همه این احوال، با تمام اطلاعاتی که امروز در دست داریم، تنها دلیلی که یک فرد به خوردن گوشت ادامه می‌دهد بخاطر این است که:
نسبت به سلامتی شخصی خود بی‌تفاوت است
رنج کشیدن حیوانات برایش اهمیتی ندارد
نسبت به تخریب زیست محیطی که توسط صنعت گوشت ایجاد می‌شود، بی‌تفاوت و ناآگاه است.
در اینجا قصد داریم بیشتر به مضرات گوشت برای سلامتی شخص اشاره کنیم و درباره رنجی که برای تولید آن بر حیوانات اعمال می‌شود و همچنین مشکلات زیست محیطی در بخش‌های دیگر مفصل‌تر بحث می‌شود.
گوشت فاقد فیبر است.
فاقد کربوهیدرات است.
پروتئین خیلی زیادتر از نیاز بدن دارد.
چربی بسیار زیادی دارد.
انباشته از کلسترول بوده که عامل اصلی انسداد شراین (که باعث ایجاد فشارخون بالا و در نهایت سکته می‌شود) است.
محتوای ویتامین‌های آن آلوده است.
گوشت مأمن باکتریهای کشنده است. چون گوشت عایق و پوشاننده عالی است و همه میکروب‌ها با پختن کشته نمی‌شوند.
گوشت یک عامل ناقل بیماری است. (حقیقتی که از مدت‌ها قبل بوسیله‌ی سازمان بهداشت جهانی تشخیص داده شده است.)
غذاهای گوشتی بیشترین تراکم سموم محیطی را در خود دارند.
گوشت سوخت یا انرژی را به شکل سهل‌الوصول برای استفاده بدن تولید نمی‌کند. و برای هضم و جذب شدن به انرژی زیادی لازم دارد.
حیوانات (دامها) در بسیاری از کشورها با مصرف مقادیر زیاد آنتی‌بیوتیک‌ها، هورمون‌ها و دیگر داروها پرورش داده می‌شوند و ما از طریق گوشت آنها این مواد را وارد بدن خود می‌کنیم.
گوشت به سیستم دفاعی بدن استرس وارد می‌کند. بعد از خوردن گوشت تعداد گلبول‌های سفید خون افزایش می‌یابند و این نشان دهنده‌ی این است که بدن سموم را تشخیص می‌دهد.
خون حاوی مواد زائد، هنگام مرگ حیوان، حرکتش در بدن او متوقف می‌شود. مایع صورتی رنگی که شما بعد از خوردن استیک یا گوشت سرخ شده‌ی گاو، در بشاب‌تان می‌بینید، محتوی گلبول‌های سرخ خون گاو و دیگر مواد ناشی از تجزیه در خون گاو است.
گوشت مقادیر بسیار اندکی فیبر دارد، در نتیجه باعث یبوست می‌شود. به علت فشار بالائی که با آن روده بزرگ باید ماده دفعی سفت و بدون فیبر را فشرده و له کند، یک جریان از مهاجمین باکتریائی به داخل گردش خون سرازیر می‌شوند.
آمونیا Ammonia یکی از فرآورده‌های فرعی مصرف گوشت است. آمونیا برای سیستم بدن سمی است.
مواد زائد و فرآورده‌های فرعی گوشت بار سنگی را بر کلیه‌ها تحمیل می‌کنند. در افراد گوشتخوار کلیه مجبور است سه برابر طبیعی‌اش کار کند تا بتواند زوائد سمی نیتروژنی را از بدن خارج نماید.
گوشت انباشه از انگل‌هاست. بعد از ایجاد ترس و هراس بوسیله E.coli در سال کانال تغذیه طبیعی 🌹
وزارت کشاورزی امریکا به مردم توصیه کرد گوشت را به مدت طولانی‌تری بپزند. پخت طولانی گوشت ممکن است باکتریهای بیشتری را بکشد، اما مواد سرطان‌زای بیشتری هم تولید می‌کند.
در هنگام کشتار دام، جلوگیری از آلوده شدن گوشت با مدفوع و ادرار حیوان تقریبا غیرممکن است. به علت پخش شدن محتویات روده در اثناء بیرون کشیدن روده‌های لاشه حیوان، کارکنان کشتارگاه‌ها می‌گویند معمولا محتویات مثانه حیوان یا نواحی عفونی شده پرچرک بدن او، به تمام لاشه‌ی حیوان پاشیده می‌شود.
شما نمی‌توانید با پختن، مواد مدفوعی را در گوشت خنثی کنید.
به محض اینکه حیوان می‌میرد، تجزیه‌ی آن شروع می‌شود. در حقیقت گوشت شروع به پوسیدن می‌کند و بو دادن و تغییر رنگ آن شروع می‌شود. چون گوشت به رنگ سبز - خاکستری از نظر زیبایی‌شناسی خوشایند نیست و خوب به فروش نمی‌رسد، تزریق انواع داروها و مواد شیمیایی و رنگی به داخل گوشت شروع می‌شود تا ظاهر قرمز آن حفظ بشود. (نمی‌دانیم آیا در ایران هم این کار را می‌کنند یا خیر)
استفاده از هورمون‌های تسریع کننده رشد هنوز در بسیاری از کشورها قانونی است.
گوشت بعد از سفر طولانی و دشوار در طول روده‌ی انسان بسیار فاسد و متعفن می‌شود. دستگاه گوارش انسانی برای هضم گوشت حیوانی طراحی نشده است.
گندیدگی گوشت در دمای بدن انسان تسریع می‌شود.
وقتی لاشه حیوان در کتشارگاه با استفاده از آب پرفشار شسته می‌شود، باکتریهای بیشتری را به درون گوشت وارد می‌کند.
وقی حیوان کشته می‌شود، پروتئین‌ها در بدن لخته می‌شوند و موادی به نام توماین ptomaine تشکیل می‌شوند (مواد آلی قلیایی سمی که در اثر پوسیدگی باکتری‌ها بر روی مواد ازتی تشکیل می‌گردند.) این مواد در نتیجه تجزیه و پوسیدگی سریع گوشت حیوان تولید می‌شوند.
