تغذیه طبیعی یا خام گیاه خواری

دو نوع ویتامین وجود دارد که وقتی در کنار هم قرار می‌گیرند به آن بسته ایمنی می‌گوییم. بسته ایمنی که نقش مهمی در تقویت ساختار ایمنی دارد شامل ویتامین C و ویتامین D3 می‌شود. با در نظر گرفتن گروه سنی و جنسیت، مقدار مصرف روزانه توصیه شده برای ویتامین C و ویتامین D3 به ترتیب از ۹۰-۱۵ میلی‌گرم و ۲۰-۱۰ میلی‌گرم می‌باشد. اگر فردی این مقدار توصیه شده را در روز دریافت نکند، به مرور زمان ذخایر ویتامین در بدن او تخلیه شده و در نتیجه دچار ضعف سیستم ایمنی می‌شود. اما این ویتامین‌ها چگونه عمل می‌کنند؟
ویتامین C در نقش تقویت کننده سیستم ایمنی
ویتامین C نقش کلیدی و بسیار مهمی در واکنش‌های ایمنی بدن بازی می‌کند. واکنش‌های ایمنی بدن از جمله، دستگاه ایمنی تطبیقی و دستگاه ایمنی ذاتی به منظور تقویت کل سیستم ایمنی، به هنگام بروز هر گونه التهاب با یکدیگر متحد می‌شوند. هر چه سلول‌های سیستم ایمنی ویتامین C بیشتری دریافت کنند، کموتاکسی‌ها در منطقه عفونی افزایش می‌یابد و منجر به بیشتر شدن سلول‌های ایمنی می‌شوند. علاوه بر این، دریافت ویتامین C موجب افزایش بیشتر اینترفرون و در نتیجه تکثیر سلولی شده و این فرآیند به شکل‌گیری یک شبکه برای مقاوم‌سازی بدن کمک می‌کند. 
اما داستان ویتامین C به همین‌جا ختم نمی‌شود. ویتامین C آنتی‌اکسیدانی است که به سیستم ایمنی در خنثی کردن رادیکال‌های آزاد نیز یاری می‌رساند. چنانچه رادیکال‌های آزاد خنثی نشوند موجب فرسایش سلول‌ها و آسیب‌دیدن آن‌ها می‌شوند.
ویتامین D3 در نقش تقویت کننده سیستم ایمنی
از فواید و ویژگی‌های ویتامین D3 کمک به جذب کلسیم و رشد استخوان‌ها است. در مطالعات انجام شده جدید، ردپای ویتامین D3 در سلول‌های مغز استخوان و سیستم ایمنی بدن دیده شده است که این خود گواه نقش مهم ویتامین D3 در حفاظت از این سیستم بدن است.
با درک بیشتر نقش این دو ویتامین در حفاظت از سیستم ایمنی می‌توانیم نگاهی داشته باشیم به راه‌های احیای ذخیره ویتامین‌ها.
احیای ویتامین C
ویتامین C مورد نیاز بدن را می‌توان از طریق یک برنامه غذایی که در آن میوه‌هایی مثل کیوی و پرتقال وجود داشته باشد کسب کرد، اما گذشته از این، مواد غذایی مثل انواع لوبیا، کلم بروکلی، گوجه فرنگی، فلفل سبز و سبزیجات برگ‌دار نیز منابع خوب ویتامین C محسوب می‌شوند.
احیای ویتامین D3
نور خورشید یکی از دردسترس‌ترین منابع دریافت ویتامین D3 است، با این حال جذب آن علاوه بر جفرافیای محل زندگی، بستگی زیادی به محتوای ملانین پوست دارد که در اشخاص مختلف متفاوت است.